اهمیت بخشش گناهان در کلام سید الشهدا

---

---

سیدالشهداء علیه السلام در آن دعای عجیب روز عرفه وقتی خدا را می‌خواند، بقیّه فقط محو تماشای ایشان بودند که این بزرگوار چطور به درگاه خدا اظهار عجز و لابه می‌کند. راوی می‌گوید امام حسین علیه السّلام مانند مسکینی که آمده و طعام ‌می‌طلبد، دستان خود را رو به آسمان برده و سر مقدّس خود را به علامت شرمندگی به پایین افکنده بود و فقرات دعا را می‌خواند و از دو چشم مبارک آن حضرت مانند مشک، پی‌درپی اشک می‌ریخت؛ با حالت جان‌سوزی کلمات دعا را تکرار می‌فرمود. به یکی از فقراتی که رسید، در همین حالی که اشک ایشان سرازیر بود، سر مقدّس خود را به سمت آسمان برد و این عبارت را عرضه داشت: ...یَا مَوْلَایَ حَاجَتِی الَّتِی إِنْ أَعْطَیْتَنِیهَا لَمْ یَضُرَّنِی مَا مَنَعْتَنِی وَ إِنْ مَنَعْتَنِیهَا لَمْ یَنْفَعْنِی مَا أَعْطَیْتَنِی... خدایا از تو حاجتی را درخواست می‌کنم که اگر آن را به من بدهی و هیچ حاجت دیگری از من برنیاوری، من ضرر چندانی نمی‌کنم؛ اما اگر این حاجت را ندهی و همه‌ی حوائج دیگر من را بدهی، سود چندانی نمی‌برم... راوی می‌گوید: در همین حال امام حسین علیه السّلام با صدای بلندی عرضه داشت: أَعْطِنِی فَکَاکَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ...

امام حسین علیه السّلام این‌ها را به ما یاد می‌دهد... عزیزان! دو سوم از ماه رمضان گذشت... در این ماه، هرروز به‌هنگام غروب آفتاب، خدای متعال تعدادی از گرفتاران دوزخ را آزاد می‌کند... خود را بررسی کنیم و ببینیم آیا ما جزء این دسته هستیم یا خیر؟ در بعضی از دعاها از خدا می‌خواهیم: أَذِقْنِی بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلَاوَةَ مَغْفِرَتِکَ...‏ یعنی خدایا من را که می‌آمرزی، به من خنکی عفوت را هم بچشان... وقتی تو بنده‌ای را می‌آمرزی، کامش شیرین می‌شود... خدایا! با این شیرینی‌ای که به کام من می‌آوری، به من بفهمان که من را بخشیده‌ای! این معنا مکرر در دعاها هست...